pochlapać — dk IX, pochlapaćpię, pochlapaćpiesz, pochlapaćchlap, pochlapaćał, pochlapaćany «chlapiąc pobrudzić, poplamić coś czymś» Pochlapać ubranie błotem. Pochlapane ściany. pochlapać się strona zwrotna czas. pochlapać Pochlapać się farbą, wodą … Słownik języka polskiego
zapaćkać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poplamić, pobrudzić, pochlapać się czymś (zwłaszcza gęstym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko zapaćkało się owsianką. Zapaćkać się w czasie zabawy. Buty zapaćkały się błotem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popluskać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, popluskać sięam się, popluskać sięa się, popluskać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochlapać siebie wodą, pobaraszkować w wodzie przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubłocić — dk VIa, ubłocićcę, ubłocićcisz, ubłoć, ubłocićcił, ubłocićcony «ubrudzić, pochlapać, powalać błotem; zostawić ślady błota na czymś» Ubłocić (sobie) ubranie. Ubłocone buty. Ubłocić podłogę. ubłocić się 1. «ubrudzić, pochlapać, powalać sobie błotem … Słownik języka polskiego
uszargać — dk I, uszargaćam, uszargaćasz, uszargaćają, uszargaćaj, uszargaćał, uszargaćany «powalać, pochlapać czymś, zwłaszcza błotem; zaszargać» Uszargać sobie spodnie. Uszargana odzież. uszargać się «powalać, pochlapać błotem siebie, swoje ubranie;… … Słownik języka polskiego
popluskać — dk I, popluskaćam, popluskaćasz, popluskaćają, popluskaćaj, popluskaćał, popluskaćany, rzad. dk IX, popluskaćpluszczę, popluskaćpluszczesz, popluskaćpluszcz «oblać coś lub kogoś wodą, błotem itp.; opluskać» Wrócili cali popluskani błotem.… … Słownik języka polskiego
schlapać — dk IX, schlapaćpię, schlapaćpiesz, schlap, schlapaćał, schlapaćany «chlapiąc pobrudzić, zamoczyć; mocno pochlapać» Deski schlapane wapnem. schlapać się strona zwrotna czas. schlapać Schlapać się błotem … Słownik języka polskiego